De reis naar Mt.Rainier.
We rijden rond 8:30 uur weg bij ons hotel in Seattle op weg naar Mt.Rainier. We rijden eerst naar een Walmart net zuid-oost van Seattle in Renton (21 km). Het blijkt een beetje een vreemde Walmart te zijn want waar je bij andere Walmart’s een heel ruime Food afdeling hebt, is dat hier maar minimaal. Gelukkig kunnen we wel alles vinden wat we nodig hebben.
Als we alles in de auto en koelbox hebben zitten, toetsen we TomTom de route in naar Ashford (109 km) waar we verblijven.
Het eerste stuk van de route is best saai. Een vrij rechte weg met weinig interessante natuur er omheen. Als we in de buurt van Mount Rainier komen en het gebied al meer geaccidenteerd wordt, kunnen we meer genieten van de omgeving.
In Eatonville zien we een koffietentje waar we even stoppen om wat te drinken. We zijn dan al bijna bij Ashford. Net buiten Eatonville zetten we de auto even aan de kant aan de rand van een mooi meer. Daar hebben genieten we van de stilte en het uitzicht over het meer.
Om ongeveer 11:45 uur zijn we bij ons hotel in Ashford. Uiteraard kunnen we nog niet op de kamer, maar we krijgen al wel de sleutel van de kamer (een echte sleutel en geen kaartje!). We laten de spullen gewoon in de auto liggen en rijden richting van het Mt.Rainier national park.
Mount Rainier national park.
Bij de ingang van het park staat een flinke rij auto’s want het is vandaag de 4th of July. We kopen een kaart waar we in alle nationale parken kunnen.
Daarna rijden we rustig het mooie park in. Het weer is behoorlijk veranderd t.o.v. gisteren. Waar het gisteren helder en warm was, is het nu flink bewolkt en een heel stuk frisser. Gisteren zal het rond de 23 – 25 graden geweest zijn, met tegen de avond toch wel temperaturen van rond de 28 graden. Vandaag is het max. 20. graden (op de berg blijkt het niet meer dan ongeveer 10 graden te zijn).
Wandelen met gids?
In het krantje van het park, dat we bij de ingang krijgen, lezen we dat er om 14 uur een wandeling met een Ranger is. Zo’n wandeling lijkt ons wel leuk want we hebben nog niet zo vreselijk veel energie om een lange wandeling zelf te maken, dus een wandeling met een Ranger is precies goed voor nu.
Daar de wandeling om 14 uur begint, hebben we nog ongeveer een uur als we door de ingang zijn. We besluiten dat we eerst rustig naar boven, naar het Visitor Center van Mt.Rainier te rijden om daar eerst te eten.
Lahar’s.
Onderweg naar het Visitor Centre komen we langs erg veel mooie vergezichten. De rivieren die van de berg af komen, nemen veel water mee (van de sneeuw) maar vooral heel veel stenen en andere rommel. De weg waar we de berg mee op rijden loopt veel langs verschillende riviertjes. Al deze riviertjes denderen de berg af en op sommige plaatsen is de rivierbedding heel breed, met zeer veel stenen en boomstammen. Later horen we dat met name deze Lahar’s (modderstroom van vulkanisch materiaal) heel gevaarlijk zijn voor niet alleen het gebied direct om de berg, maar ook de grote steden verder down stream (zoals ook Seattle). De gebieden verder down stream hebben allemaal een alarm systeem die de mensen van die steden moet waarschuwen als er zo’n lahar aankomt.
Waar is die berg?
Om ongeveer 13 uur zijn we boven. Het is daar best mistig en ook fris. De parkeerplaats is best vol maar we vinden snel een parkeerplek en trekken een trui, een spijkerjasje en onze rode regenjas aan. Het is niet fijn om het koud te krijgen en we willen goed gekleed aan de wandeling beginnen, maar we zien Mt.Rainier niet.
Hier zouden we nu normaliter Mount Rainier moeten zien.
In het Visitor center vragen we eerst of de wandeling met de Ranger doorgaat. Dat is gelukkig het geval.
Na een lekkere lunch lopen we om even voor 14 uur naar de flag pole voor de wandeling met Ranger Erin Smith.
Wandeling met de Ranger.
Het verhaal dat Ranger Erin Smith vertelt, gaat vooral over de gevaren van Mt.Rainier nu, t.o.v. de gevaren van de berg in het verleden. De gevaren nu zijn, uiteraard, veel beperkter maar nog steeds zeer aanwezig. De eerder genoemde lahar’s zijn nog steeds een heel reëel gevaar voor de directe omgeving en een gebied ruim om de berg heen.
In de wandeling die we maken wordt duidelijk dat het vaak voorkomt dat de berg zich hult in nevelen, net als vandaag.
Het is stil en koud op Mount Rainier.
De wolken stromen van zee het land op en botsen dan tegen de hoge berg. Daar blijven ze vervolgens liggen, net als vandaag. Aan de westkant van de berg is het dan ook heel vaak bewolkt terwijl het in het oosten dan nog zonnig is.
Vulkaan.
We wisten niet dat Mt.Rainier een vulkaan is. Een nog actieve vulkaan, die nu slaapt, maar nog wel veel actieve geisers heeft. De vulkaan wordt goed gemonitord om te zien of er iets gaat gebeuren.
We stoppen op een aantal plaatsen waarbij Erin foto’s laat zien van allerhande geologische activiteiten. Het is erg interessant.
Zelf wat meer zien.
Rond 15:15 uur is de wandeling met Erin klaar. Zij loopt, met de rest van de groep terug naar óf het Visitor center óf naar de parkeerplaats. Wij willen eigenlijk nog niet terug en besluiten de trail waar we met haar aan begonnen waren, nog een stuk verder te lopen.
Onder de dikke laag sneeuw zijn jonge plantjes te zien.
Veilig lopen over de sneeuw.
De trail loopt voor het grootste gedeelte over meters dikke sneeuw. De wandeling is aangegeven met hoge stokken die in de sneeuw staan. Erin had ons geleerd hoe we het veiligste over de sneeuw kunnen lopen (kijk naar andere voetstappen en gebruik die en zet eerst je hak in de sneeuw).
Voorzichtig lopen op de sneeuw.
We hebben ook onze wandelstokken uit de auto mee genomen en die blijken erg handig te zijn daar in de sneeuw op af en toe best steile hellingen.
Uitzicht?
Het stuk dat we zelf lopen is echt mooi. Even weg van de andere mensen, even rustig met z’n tweeën in de natuur lopen, met z’n tweeën door de sneeuw lopen (en glijden). Wel bijzonder hoor, om in juli in de sneeuw te wandelen. We hadden gelezen dat de wandeling ons naar een mooi uitzichtpunt zou brengen, maar door de (steeds dikker wordende) mist, zien we daar weinig tot niks van.
Schitterend uitzicht!!
We zien helaas niks van een uitzicht. Het is dat we gisteren in Seattle Mt.Rainier steeds hebben kunnen zien, maar vandaag hebben we hem helemaal niet gezien. Iedereen zei dat er een berg was, maar wij hebben hem vandaag niet gezien.
Terug.
Als we moe zijn, keren we om. Het is echt een mooie wandeling. We wandelen terug naar het Visitor center waar we nog naar een mooie film kijken over Mt.Rainier. Deze film is een echte Amerikaanse film: veel drama in en om de magische berg.
Na de film lopen we terug naar de auto. We rijden rond 17 uur terug naar het hotel waar we om ongeveer 17:40 uur aankomen.