De reis naar Sheridan.
Na een mooie rit van Cody naar Sheridan, waarbij we de Big Horn Canyon bewonderden en rond liepen bij het Medicine Wheel, komen we rond half 5 aan in ons hotel in Sheridan. Die avond gaan we op tijd naar bed.
Winkelen.
De volgende dag rijden we het centrum van dit stadje in en kopen er, in de uitverkoop, een paar schitterende laarzen.
Deze laarzen kochten we, in de uitverkoop, in Sheridan (WY).
Wat gaan we doen in Sheridan?
We willen in de middag eigenlijk nog iets rustigs doen: wandelen of een boek lezen aan een meertje. Iets dergelijks. We weten echter niet waar we dat het beste kunnen gaan doen. Toen we gisteren naar Sheridan toe reden kwamen we wel door een schitterend stuk bos, maar we hebben niet zoveel zin, dat hele stuk naar dát bos terug te rijden.
Voor inlichtingen omtrent dit soort zaken heeft elke gemeente een Visitor Center, dus daar rijden we eerst naartoe. In zo’n Visitor Center zijn vaak heel veel gratis foldertjes te halen over van alles en nog wat. Echt veel foldertjes over de wandelingen vinden we echter niet, dus vragen we de mevrouw achter de info-balie het hemd van het lijf. Ze heeft veel info voor ons, maar voor de precieze informatie raadt ze ons aan even langs de Forest Information Center te gaan want daar weten ze veel beter wat wél en wat niet te doen is. Het Forest Information Center blijkt aan de andere kant van de weg te zijn.
De mevrouw aldaar kan ons precies vertellen waar we het beste naartoe kunnen rijden en of dat met een gewone auto te doen is. Het stuk waar wij het liefste naartoe willen is namelijk eigenlijk het beste te doen met een 4-weel-drive en die hebben we niet.
Lezen op de berg.
In TomTom typen we het adres in van het plaatsje dat vlak bij het bos ligt. Als we aan de voet van de bergrug uitkomen, houdt de verharde weg op. De rest gaat onverhard, hobbelig en af en toe wel wat steil door. De mevrouw van het Forest Info Center had gezegd dat dat met een gewone auto echt goed te doen was. Nou, het eerste stuk dat klopt, maar als het echt heel steil en zeer bobbelig en hobbelig wordt, durven we met onze zware en dure huurauto niet echt veel verder. Daarbij komt ook dat er een beetje een donkere lucht aan komt, en áls het zou gaan regen willen we (liever) niet vast komen te zitten op/in/aan dit bospad. In een bocht van het pad de berg op, zien we een soort parkeerplek en dus zetten we de auto daar neer.
Je kan vanaf dat punt een enorm eind weg kijken over de vallei in de richting van Sheridan. Echt, een room with a view! We blijven hier tot ongeveer 4 uur op onze spijkerjasjes heerlijk in het zonnetje zitten lezen. We genieten van het magnifieke uitzicht. Heerlijk rustig. Het is echt sereen daar op die berg. Naast ons een kabbelend beekje en stilte! Heerlijk.
Sheridan County Rodeo.
We willen ’s avonds naar de Sheridan County Rodeo gaan kijken.
Om 5 voor 7 komen we aan bij het stadion waar de rodeo gehouden wordt. We betalen de entree van 2x $5, parkeren de auto en zoeken een plaatsje op de ruime tribune. In afwachting wat er gaat komen.
De opening van de Sheridan County Rodeo.
Ook dit feest, deze happening begint met de Amerikaanse vlag die door een meisje op een paard het stadion in wordt gereden met op de achtergrond een stuk muziek over de hymne over de vlag. Iedereen gaat staan, met de hand op het hart, hoed af en stilte. Echt heel indrukwekkend. We zijn beide tot tranen geroerd. Daarna wordt het volkslied over de speakers van het stadion gezongen door een klein meiske. Wat zijn deze mensen trots op hun land! Hebben Nederlanders ook dit trotse gevoel voor hun natie? Wij hebben dít nog niet zo meegemaakt in Nederland!
Dan begint de rodeo echt.
Hierna beginnen alle activiteiten op de paarden.
Er komen mannen op van die nog niet bereden, wild steigerende paarden. Maar er zijn ook veel kinderen actief. In een hoek maken heel jonge kinderen om de beurt een – meestal zeer korte- rit op een kalf. Wat moeilijker te zien vanaf de plaats waar wij zitten, maar erg grappig. Dit lijkt misschien zielig maar dat is het niet hoor; die kalveren lopen daarna vrolijk blatend door, zo van ‘hè, hè die is er ook weer afgegooid’.
Ook zien we het rijden om barrels (soort tonnen). In een zo snel mogelijke tijd moet een parcours gereden worden. Die cowgirls kunnen rijden!! Onvoorstelbaar. Er zijn ook heel jonge meiden bij hoor, maar die zijn minstens zo fanatiek. Voor de jongere meisjes is er pole rijden, een slalom tussen palen door en ook weer op snelheid.
Een andere wedstrijd is ‘strikje om staartje van geit binden’. Dan moeten ze komen aanrijden, van het paard afspringen, strikje erom en dan stopt de tijd. Heel knap, die beheersing van het paard.
Bull-hugging tijdens de Sheridan County Rodeo.
De volwassen mannen hebben ook nog bull- hugging. Dan komen ze met 2 paarden en 1 stier(tje) uit de corral, 1 man geeft een beetje richting aan het lopen van de stier. De andere man springt in volle vaart van het paard bovenop de stier om die vervolgens tegen de grond te drukken. Dan wordt de tijd gestopt.
Dit is ontstaan uit de veehouderij.
Het zijn natuurlijk allemaal activiteiten die komen uit het houden van veel vee, dan moet immers ook één zo’n stier in bedwang gehouden kunnen worden.
Het is allemaal heel kleinschalig, maar o zo leuk. We genieten van de sfeer en de klasse van deze rodeo rijders en rijdsters.
Sheridan is een rustige stop geweest in deze vakantie en de rodeo is echt het hoogtepunt.