De reis naar de Grand Canyon.
De volgende dag staan we lekker op tijd op en rijden rustig van het hotel bij de Glen Canyon Dam en de Horseshoe Bend naar de volgende stop van deze vakantie: Grand Canyon national park.
South Rim.
Rond half 12 rijden we het park binnen. Op de kaart van het park die we bij de ingang van het park krijgen, zien we dat we op de South Rim rijden. We hadden ook op de North Rim binnen kunnen komen, maar dan hadden we een hele andere route moeten rijden.
Het Grand Canyon National Park is een groot national park. De canyon waar de Colorado river doorheen stroomt is in het park 446 km lang, op sommige plekken 29 km breed en 1,6 km diep. De totale oppervlakte van het park is 4931 km2 (dit is ietsje groter dan de oppervlakte van de provincie Noord-Brabant). Het is dus echt heel heel groot.
Het park wordt elk jaar gemiddeld door zo’n slordige 5.000.000 bezoekers bezocht. Als wij er zijn is het ook best druk, maar toch hebben we er geen last van. Er zijn overal meer dan genoeg parkeerplaatsen en alles is goed aangegeven en prima georganiseerd.
We beginnen meteen bij de eerste stop op de South Rim, Desert View. We lopen naar de rand van de rotsen en kijken uit over een onvoorstelbaar grote canyon. De grootte is moeilijk te bevatten. We zijn helemaal verbaasd van wat we hier zien.
Later blijkt dat dit uitzichtpunt inderdaad mooi was, maar dat het beslist niet het mooiste punt was.
We rijden verder en stoppen letterlijk bij alle parkeerplaatsen langs de weg. Op 1 uitzichtpunt zien we heel ver weg, diep onder ons de Colorado river stromen. Dan pas merk hoe diep deze kloof eigenlijk is.
Grandview Point.
Bij het Grandview Point is niet alleen een groots uitzichtpunt, maar begint ook een wandeling. We doen de wandelschoenen aan en nemen ook de wandelstokken mee. Die stokken zijn geen overbodige luxe vooral doordat er nogal wat losse steentjes op het pad liggen.
Het eerste stuk van deze wandeling is nog best druk met veel mensen die ook een klein stukje willen wandelen.
Al snel wordt het stil en kunnen we extra genieten van elk uitzicht en na elke bocht.
Het pad gaat op sommige plekken wel wat steil naar beneden en is af en toe ook wel smal.
De wandeling die bij het Grandview Point begint.
We dalen 3 kwartier, rusten dan even uit en klimmen dan weer naar boven. We dachten dat we omhoog meer tijd nodig zouden hebben, maar in precies anderhalf uur zijn we weer boven. Het was een schitterende eerste kennismaking met de Grand Canyon.
We rijden rustig in de richting van het hotel en stoppen her en der nog om te genieten van de oorverdovende uitzichten.
South Kaibab trail.
De volgende dag willen we een andere wandeling lopen, de South Kaibab Trail. Na een stevig ontbijt rijden we naar het begin van deze wandeling toe en beginnen om half 10 aan de tocht naar beneden.
Het pad gaat veel minder steil naar beneden dan gisteren en het is goed begaanbaar. Het is prachtig helder weer, dus genieten we erg van de overvloedig aanwezige uitzichten.
Op het kaartje van deze wandeling zien we dat er een aantal punten zijn waar je kan stoppen en/of omkeren. Wij besluiten dat we graag afdalen tot Cedar Ridge, want daar is een toilet. Er wordt wel gewaarschuwd dat daar geen water is. Cedar Ridge is iets meer dan 2400 meter lopen en daarbij daal je 347 meter. Met onze wandelervaring lijken ons dit geen al te grote getallen.
Als we om 11 uur bij Cedar Ridge aankomen is daar een Ranger die onze watervoorraad kritisch bekijkt. Ze raadt ons af om verder af te dalen want ze vindt onze watervoorraad niet groot genoeg. We moeten ons realiseren dat we in feite door een woestijn lopen, zo droog is het hier.
Nadat we naar het toilet zijn geweest besluiten we toch nog 3 kwartier door te lopen. We voelen ons goed en het is hier echt ongelofelijk mooi, dus wat kan ons nou gebeuren?
De South Kaibab Trail vlak voordat we omkeren.
Na 3 kwartier lopen stoppen we en gaan lekker zitten en genieten van een werkelijk schitterend uitzicht. Om kwart over 12 beginnen we aan de klim omhoog.
Dan pas merken we dat de afdaling stiekem toch steiler was dan we ons hadden gerealiseerd. We zijn te gemakkelijk naar beneden gelopen.
Gaandeweg de klim krijgen we inderdaad problemen met het water, dat we inderdaad echt te weinig bij ons blijken te hebben.
Om kwart over 2 zijn we boven en drinken daar eerst de kraan leeg.
Een volgende keer moeten we echt luisteren naar de autoriteiten en niet eigenwijs zijn. Het laatste stuk van de klim was niet leuk op deze manier.
Air Force One!
Als we de volgende dag om half 10 vertrekken, horen we dat president Barack Obama over enkele ogenblikken zal landen omdat hij de Grand Canyon bezoekt. Er is overal politie op de been en iedereen staat in afwachting langs de weg.
We besluiten de auto snel te parkeren om deze intocht toch nog even mee te pikken.
Al snel zien we Air Force One aankomen. Het vliegtuig maakt een ruime bocht waarna we het toestel even kwijt zijn.
De Air Force One.
Plotseling vliegt dit gigantische vliegtuig vlak over ons hoofd richting de landingsbaan.
Even later passeert er een lange kolonne met heel veel auto’s met geblindeerde ramen. We weten dus niet in welke zwarte donkere auto de president zat. Maar dat doet er ook eigenlijk niet toe. We zijn erbij!